Bazı zamanlar anlaşılmaz duygular.
Hayallere sığmaz kalır fazlalığıyla.
Kaçtıkça, saklandıkça daha da çoğalır o duvarlar.
Gökyüzüne baktıkça kaçılmamalı.
Yaşamak bu kadar zor olmamalı.
Bir intihara ya da bir isyana yenik düşmemeli hayatın.
Yüreğinde ki o hırçın kadını,
o güçlü algıyı vurmalısın dışına.
Sevmelisin yaşamayı en derinine kadar.
Susmak sadece edebinle olmalı.
Savaşmalısın karanlıklarla,
o duvarlarla,
Bir o kadar da anlamsızlıklarla.
Vazgeçmek lügatında dahi olmamalı.
Düştükçe kalkmalısın.
Ayakların yerdeki taşları ezberlesede, o taşların tozunu yutmalısın.
Sen bir kadınsın.
Sen bir topraksın.
Sen bir şiir, sen bir edasın.
Gökyüzüne baktıkça durgunlaşmasın hayallerin.
Sevgiyi yaşat, sevgiyi çoğalt, sevgiyi aşıla.
Yaşama kırgın kalma, hep yaşa.
Yaşa ki nefes alsın hayatın zarifliği.
Yaşa ki mısralar daha da güzelleşsin seninle.
Yaşa ki güçlü kalsın seninle tüm yaşam.
Umursama düşüncelerin dışında ki düşünceleri.
Duyma duvarlar ardında ki sesleri.
Korkma sen dışındakilerden.
Sen sen kal, sen seninle yaşa.

Tüm güçlü kadınlara..



-ŞEVVAL ÇETİNKAYA-