12
Yorum
53
Beğeni
4,9
Puan
1560
Okunma


Kalp çatlağımın
Çöplüğüdür
Dudak sızıntılarım
Düş ile gerçek arasında uyutur
Kendi yalanlarımı
Yine
Dün gece
Sokağın ortasında
Kalabalıklar arasında öptüm
Avuç içlerinden
Ne sen aldırdın buna
Ne de kalabalıklar
Zeten kim aldırıyor ki;
Düşlerimize
Kendimizden başka
Oysa ben
Kopartıp gecenin sayfalarını
Zamandan
Göğüs uçlarına
ay ışığı giydirip
Dudaklarına
Mavisini içirdim
Kendi yalanımda
Gök-yüzümün
Yine de
Yalın ayak koşan bir imgeyken
Tenime sarılan karanlığın sureti
Kandıra-madım kendimi!
Ve
Geceleyin
Denize söylenip unutulan
Doğaçlama bir şiir gibi
Gün doğumundan önce unuttum
Yeniden
Dilimde ki
Adının tınısını...
Taylan...
5.0
93% (25)
4.0
4% (1)
3.0
4% (1)