SON AVAZ!
Ruhumun yorgun saatleri çınlıyor,karanlığın ayak sesinde !
Puslu kaldırımlarda sürükleniyor hırçınlığın, hınzır bakışlı kedisi !
İzbe bir mutluluk hikayesi yaşatır bu hayat , bağ bozumu üzümlerde göçebe umutlar sakladı sıtmalı yalnızlığıma !
İnsanlığını pare pare döktü zamanın dalları ...
Titrek mum ışığının kelepçeli kollarından sızıyor göz yaşları !
Yüreğimin menteşesi gevşek, eziyor özümün aksini ..
çorak çocuk gülüşlerim , ıslık sesine karışıyor, karınca yüreğindeki sevdanın !
Yitiriyor güneş göğünün sıcağını , bedenim kadar buz tutmuş, ağacımın dallarını savruluyor pervasızca...
Bırakmıyor beni bana bu oyunun kaçamak saatleri, mıhlıyor hecelerimin çivisini yürek duvarına !
Gönlümde türkülerin nameleri, kapıda ikinci el öpüşlerin hazzındaki kalabalığın içinde sancılarda savruluyor oradan oraya !
Hayat siyahi tonlarıyla gelirken üzerime üzerime , ölümün nüshasına basıp mührünü geçiyor son avazda ! DDD
DERYA DENDER
7/11/2018.....22:17