3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü günü


Bu hafta dünya basın özgürlüğü günü ile ilgili bir yazı yazmak geldi yüreğimden .
Basın ile tanışalı çok uzun yıllar oldu demek isterdim, fakat diyemiyorum !
Çok yeniyim basın ve yazarlık konusunda ..
Uzun yıllardır yüreğimden geçenleri kaleme anlatmaya çabalayan, sustukça biriken cümleleri peş peşe dizip yaşanmışlıklar, gözlemlerim ve insani duyguların dışa vurumu bir nevi yaptığım .. Hatalardan biraz nasibini alıp kendi doğrularıyla hayatın içinden geçerken, yaptığım sadece yazarak ruhumdaki depremleri , çöpleri atıp huzur bulmaktı . İnsan çevresinde arkadaşları olsa bile çok zaman konuşmak istemez . Olur olmaz zamanlarda susmayı seçer, sustukça da biriken kelimeleri taşınmaz hal alır . Yükü ağırdır sözlerin, kimi zaman kırmak istemeden de kırar döker çevresini . Kırmamak adına da susmayı seçersin ya , bendeki de böyle işte . Yüreğimi anlatma şekli olarak şiiri elçi seçip, duyguların hizmetinde çalışmak !
Kırıldıkça susmak,
Sustukça harfleri karmak ,
Yazdığım şiirler de fazla anlaşılır olmadı çok kişi tarafından . Zaten ne ben bu hayatı anlayabildim, ne de bu hayat beni anladı .. Çok bilinmeyenli bir denklem içinde yürürken yalın ayak, dikenler battı önce.. İlk olarak en güvendikleri yarı yolda bırakırmış insanı, yaşayarak öğrendim !
Sonra yürek kırıldıkça sağlamlaşırmış onu ögrendim .
Ağızdan dökülen cümlelerin nasıl da seni esir aldığını öğrendim ve o gün susmayı da öğrendim !
Her ölenin toprağa gömülmediğini, bazılarının yüreğe, hatta anılara da gömüldüğünü ögrendim ..
Sevmenin sevilmekten kıymetli ve bedava olduğunu, benim derdim dert midir senin derdin yanında demeyi ve insanları koşulsuz dinlemenin, konuşmaktan daha da değerli olduğunu ögrendim .
Yargılamadan, sorgulamadan fikirlerini özgürce yazabilmenin en güzel terapi olduğunu öğrendim .
Umut kırıntısını biriktirip, ç-evrendekilere paylaştırmanın kıymetini ve damlaya damlaya deniz olduğunu ögrendim .. Ögrendim ve öğretti bu ömür..en acı şekilde !
Hayatla yüzleşmenin hafifliğini..
Önyargılardan uzak olmanın verdiği hazzı ..
Affetmenin değerini ve yaşattığı huzuru ..
Yaşananların, yaşatanların da yaşayacağını öğrenip, teşekkür etmenin yaşattığı his dünyaya bedel !
Şimdi; yürek kalemimin harfleri, özgürce uçuyor bembeyaz gökyüzünde !
Çok zaman dağılıyor cümleler, kelimeler çıkmaz sokaklarda dolanıyor..
Hecelerin eli ayağına karışıyor .. Yinede pes etmiyor ne K-ağıt ne de K-alem !
Yazdıkça dağılıyor hüzün bulutları, bir ferahlık kaplıyor ruhumdaki ufukları..
Hırçın yağmurlar, kasırgalar ardında gizli gökkuşağı yansıyor şiirlerin gönlünde ..
Her bir renginde bir kelebek kanat çırpınıyor her zorluğa inat, etkisi dünyaya bir nefes olsun diye. Artık şiirlerin güfteleri bestelensin özgürce !! DDD
Figen Yorulmaz ( Mahlas;Derya Dender )
Sevgi ve saygılarımla
Dünya Basın Özgürlüğü günümüz kutlu olsun
28/4/2020...01:01