"Şairim ben!" dese de her üç kişiden beşi
Şiir bir aşk ateşi; külü var, alevi var
Bu açık medresede sayısız kalem leşi
Başında Bilirkişi, gömülecek ölü var.

Elimde kara kalem yakalayıp o ânı
İlhamın kapısını yavaşça araladım
Haddime düşmese de boş bulunca meydanı
Gördüğüm manzarayı kâğıda karaladım.
...

Şiir sabır istermiş; bir de bitimsiz emek!
Ki, kalemin ucunda raksetsin tüm heceler
Üstadı yol göstermiş; şiir gizden iz demek!
Kafiye konuştukça çözülür bilmeceler...

Başlarken alan dardır, kelimeler henüz ham
Tam kıvam tuttu derken, yeniden kıvranılır
Etraf sessiz ve sakin, teşrif etmişse ilham
Demini alan sohbet bitmeyecek sanılır.

Darılıpta kimi gün çekip gitse ansızın
Azap gülleri açar, ayazda yas tutulur
Bitmek bilmeyen nazı artarsa vicdansızın
Öğünler gelir...geçer; yemekler unutulur.

Koca bir yangın için bir tek kıvılcım yeter
İlâhî bir âlemden kafiye, betim yağar...
Ve divitin ucuna duygular sökün eder
Sancı artar ve o an güzel bir şiir doğar.

Şiiri destan yapan aşk ateşi, acıdır
Damarda akan da aşk, Mecnun’u azdıran da
Şair; ilhama köle, umuda kiracıdır
Ferhat’a takan da aşk, dağları kazdıran da

Tadını alan kişi mevsimleri yaz bilir
Kırlarda kokan da aşk, vahada gezdiren de
Aşık maşuk uğruna can vermeyi haz bilir
Ateşe sokan da aşk, hayattan bezdiren de

Nice şehirler titrer bir kibritin ucunda
Roma’yı yakan da aşk, yeminler bozduran da
Hâna hükümdar olan can verir avucunda
Saraylar yıkan da aşk, hünkârıı kızdıran da

Bu aşkın süflisidir; bir tümün yarı yanı
Gerisi ilâhidir; sinden öteye taşar...
Hakikatte aşk budur, bu işe yarayanı!
Mahiyeti bir sırdır; tarifi kalemi aşar.

Alevi, nârı nurlu, onurludur bu dergâh
Mevlânâ, Yûnus gibi Hakk aşığı er bekler
Er kişi o kişi ki, gam verse de güzergâh
"Olmak" için -ham iken- "yandım, piştim" der, bekler

Can da fedâ edilir, -bu yangına- canan da
Andan gayrı ne varsa sînede karartılır
Pak alın secdelerden nasır tuttuğu anda
Nurlu kapı açılır, sır perdesi yırtılır

İlhama hoş zemindir ilâhi camdan bakış 
Aşk vuslat arzusudur, kapıyı açan  Hû’dur
Bir Hû ki, her nefesi şuâra için nakış
Susuz kaleme sudur; damlarsa şiir budur!

GAMLI GÜLZÂR

17.04.2020 / Yalova