2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
733
Okunma
Merhaba odamın sessiz duvarları.
Bugün kendimi unuttuğumu hatırladım.
Öyle harcamışım ki yıllarımı seni severek, sevildiğimi görememişim.
Meğer tek senmişsin hep gözyaşlarımı dinleyen, sırtımı yaslayabileceğim.
Acımı duyurmayan, beni insanlara karşı koruyan, güçlü gösteren... tek senmişsin geç farkettim. Özür dilerim, beni affet. Bencilliğimi mazur gör, nasıl da insanları sana tercih etmişim.
Sende yıkılma ne olur, açığa çıkmaya gücüm yok benim.
Sen benim diğer yüzümsün. Lütfen bana kırılıp da yıkma kendini.
Eğer sende yıkılırsan; ben boğulurum tozunda, ölürüm enkazının altında.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz