3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1005
Okunma
yelken, daha alçak olan gökyüzüdür
yayılır kuşlar
ve diner bir yıldırım
denizden basamaklarla
bir av eşliğinde
çekip gider her şey
sessiz
“kesik kollu kaderdir” dedi
yüzüne çarpar ve hatırlar
bir kanat düşer
birikir çığlıklar pencerede
kaldırımın üstündeki girdapta boğulurken
rüzgar ağaçtan daha yüksek olan
gökyüzüdür
çocukluğumun çoktan unuttuğu
dizginsiz gölgeyle
saklarken ağzında yemini meçhul sözleri
adımın karışması evrenin büyük kazanında
"doğumumdan yeğdir" dedi
ve yol üstünde kırılan gün
bunca yenilip yiten dünya savaşkanlarına rağmen
bitmedi