5
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
1136
Okunma
Artık daha az seviyorum seni;
giderek daha az,
senden daha fazla az
kendini iyileştiren bir yarayı kanatıyorum,
yeniden ödetiyorum kendime
çığ gibi büyük bir yitirişin
bana öğretemediklerini
yaşam yanlışlarla kısalırmış,
mutluluğu orantı olarak tartanlar
yanılırlar;
doğru orantı olarak girdiğimiz bir kapıdan
ters orantı olarak çıkarız
Topladıklarımdan çok, çıkardıklarım;
o kadar kimseyim kendime
yine de Araf kötü şey
giderken de, kalırken de
Giderken devam etmenin karanlığı,
Kalırken bize biçilmiş döngünün ağırlığı,
oysa kimin kaldığı yer var ki dünyada
kaldım sandığın yer
bizden geçenin olduğu yerdir olasılıkla
yüreğimizi parçalaya çoğalta
Şimdi
eksikliğini hissettiğim Sen
bir küfür gibi;
duyarken utanılan, yalnızken söylenilen...
5.0
100% (17)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz