Hele dinle beni, ey deli gönül
Her gördüğün güzel, sevilmez imiş
Öyle ki şükranla, minnetle anıl
Hak etmeyen güzel, övülmez imiş

Sahte gülüşlerle, kandıranlar var
Bakışıyla vurup, yandıranlar var
Peşinde durmadan döndürenler var
Onlar için sine, dövülmez imiş

Kapılırsın, aşk selinin bendine
Yenik düşersin hep, onun fendine
Öyle bir bağlarki, seni kendine
Baştan kolay kolay, savılmaz imiş

Ne dese kabulün, olmaya başlar
Gizli gizli iner, gözünden yaşlar
Gönlün ile başlar, çetin savaşlar
Tutulduktan sonra kovulmaz imiş

Ne yapsan, ne etsen, tersine gider
Her sözü yakıcı, zehir ve biber
Tatlı söz konuşmaz, hakaret eder
Sözcükler ağızda, gevilmez imiş

Bu gün dedikleri, yarına uymaz
Seni de bilesin, adamdan saymaz
Söylediği sözü, kendi de duymaz
Her ağız misk ile, ovulmaz imiş

Lüzumsuz savrulup, gidiyor yelde
Anladın mı gönül, neler var elde
Kemik yok diyorlar bilirsin dilde
Hani bunlara da, sövülmez imiş

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ