Bu çok eski bir hikaye…

Bir zamanlar vardı
Atını yar deyip yanında
Silahını can deyip koynunda
Avradını canan deyip gönlünde saklayan
Gözbebeklerine gölgesi düşen hiçbir şeyden korkmayan
Yatağı dağ
Yastığı taş
Yorganı yıldızlar serpiştirilmiş gökyüzü
Elinde ülküsü
Dilinde destanlaşmış türküsü
Düşmanına korku
Dostuna kalkan
On beşini geçmiş her goncanın
Yüreğinde yatan
Birkaç adam…

Şimdi,
Kendinden habersiz
Uçarı sevdaların bilinmezlikleriyle boğuşan
Kendi gölgesinden korkup
Kendi göz yaşlarında boğulan
Dostuna kahpe
Düşmana sahte
Kuş tüyü yataklarda
Kusur arayan
Belki başını kaldırıp
Yıldızlara bakmaktan da aciz
Ülküsü zina
Sevdalarının bini beş para
Bedeni umumi
Etek gölgeleri altında
Benliğini arayan
Birkaç adam…

Bir kaçı Türk’ün tohumu
Ötekiler de onların torunu…

Selim Seven

07 07 2008