1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1370
Okunma

Hüznünü yoğurdun çocuk…
Sabahın penceresinden bakıyorken güneş…
Çok uzaklarda değildi.
Oysa
aydınlığın yüzü…
Çocuksu yüreğine tel tel sıralanmıştı…
Sadece pencereyi açıp
acılarını dışarı bırakmalısın…
Bir fırtına götürür
elbet gülüşünde kalmış ölüm çizgilerini…
Sen üzülme çocuk…
Gecenin karasında bile denizin rengi mavidir…
. . . ….
. . . ….
17.03.2020 / Bayram Köse
5.0
100% (7)