Urbamız ayrı ayrı, tek bir yürek gibiyiz
Beliklerin dökülür omuzdan bele Leyla’m
Aynı dil aynı ağız, şeker şerbet lebiyiz
Gözlerin desti şarap içeyim bala Leyla’m.


Küsme gönlüm üzülme pare pare dökülme
Gönül Sufi dergahı çık semaya sıkılma
Ruhun karanlık kalmaz el ele ver yıkılma
Ses verdin yola düştüm gönlün aşk ola Leyla’m.



Çehreni alev sarmış gözünde çıralandı
Fitil bilmez köz bilmez can canda sıralandı
Güzelliğin sultanı ok ile yaralandı
Gözün mastan bakışlı yüzün ver güle Leyla’m.



Taş olsan toprak olsan üstüne gül dikerim
Kalbimin intizarı gece gündüz çekerim
Cennet bahçelerinde misk-i amber kokarım
Özlemi can evinden çöllere sala Leyla’m.


Hatırını kırdıysam ziyan etme özünde
Kalmasın gözyaşlarım ateşinde közünde
Salma canım tenhaya gizinde ötesinde
Kalbimin arzuları dökülür dile Leyla’m


Bala : küçük çocuk, yavru.

16.03.2020 MANİSA