O BENİ BEN ONU BEKLEDİM
Yağmurlarla gel
Demiştim
Giderken
Baharı kışa ;kışı bahara
Ekledim
Gelmedi
Bir türkü tutturdum
Sessizliğime ilikledim
Şimdi ne zaman yağsa yağmur
İliklerim çözülür
Ben mi yağmur
Sen mi tuz
Eridi düşüm
Saatler sığmadı kadrana
Dağıldı cama düşen buğu
Çizdiğim hayal perileri
Bir bir kayıp sele karıştı
O beni ; ben onu beklerken
Zaman sığındı yalnızlıklar rıhtımına
Habersiz düştü kıyılarıma
Yalnızlık hırkası
Yamaladım senli dünleri
Bir yağmura
Bir sana
O beni; ben onu bekledim
Kar taneleri gibiydik
Değmeden
Dokunmadan
Yol aldık
Aldıkça uzaklaştık
Şimdi daha derinlik kazandı
Düş tarlası
Her yağmurla ektim umudu
Ve Hiç biçemedim
Yara-lı mahsülü
O beni ; ben onu bekledim
Sadece bekledim
Sensizliğe sığınarak
Zamanı tüketerek
Bir günü daha bitirerek
O beni ; ben onu ...
Bekledim
Bekledi
Kimse ölmedi
Yaşamadı da
O beni ; ben onu ...
Sürer gider...
Sibel Karagöz