Aşk acısı

Kalbim var
Malesef
Sana ne olacağını soran yarın?
Durduramaz kendini işte
Ellerini kollarımdan koparmanı hüzün sayar
Acı çeker o gün vefasız bir ömre
Yokluğunu sezerse gidişinin
Yediremez nefsine
Kırılır büklüm büklüm
Çağın gerisinden
Çağırışlar bulur biçer
Bensiz vagonunda tek kişilik kara trenine
Islak bir mendil uzatır en son yolculuğa
Kabul buyur kaptanım diye
Sonuçsuz yakarışlarım
Lütfen banada yanında yer ayır

Ahtım kalır
Bizi bulacağını umut eden bir vade doğru
Çırpınışlarım
Kısıtım zamanı uzar kısalır
Yaşamdan iyi olan ne varsa toplayamaya dayalı
Sözümüz olsun
Sonunu düşünen kahraman olamazdı
Bi cesaret edinmeli nasihatlarım
Sensiz bir geceye küser gibi
Birden düşerse önüme
Kederi kuyruk yıldızlarım
Korkarım nolur
Bana oralardan bir geçmiş getirme

Gelmen gerek
Çokçabuk
Kısadır güzelliğimizin tazeliği
Arsızca açığa çıkan bir sırmış meğer bizimkisi
Güven temeli çürük bir gökdelmiş meger gönlümüzü
Yüzümüz ısrarcı
Dedikodular kondurur özgür çalıkuşu kanatlarımızı
Lakin beklerim
Bilirim toparlanmak uzun sürer
Nefes bitirir kayıp yarım heceler
Ben bilmeliyim bize ne olacağını
Sensiz asırda geçer asırlarda tekrarlanır
Tarafını seçer en çok tarafı sola çeker sancıların

Sonludur masalımız
Yoklanır dizeler
Bana yine tüten bir dam üstünde
Köşeye atılmış birkaç göz düşünden
Küçük çocukların ağlaması
Sonbaharı geçmeyen
Bu aşkın beyhude acısı yoğrulur