Vazgeçtim yaşanacak ne varsa vazgeçtim
Güneşin her sabah kızılca doğuşundan
Yağmurun verdiği toprak kokusundan
Ela gözlü nazlı yar bakışından vazgeçtim

Zemheri de başucum daki gül kokusundan
Hilâl bakışların verdiği tatlı huzurdan
Ellerin elimdeyken duyduğum mutluluktan
Cana can dediğim yardan bile vazgeçtim

Bir cennet kokusu ki kokladığım kokuları
Daha dün gibi aklımda attıkları ilk adımları
Kulaklarımda bir melodi baba diye haykırışları
Cana can dediğim evlâdı zürriyetten vazgeçtim

Gelmiyor içimden aynalarda saçımı taramak
Jilet gibi giyinipte potinlerimi boyamak
Dost meclisinde bulunupta hasbihâl olmak
Dost muhabbetinin tadından bile vazgeçtim

Bıraktım kalemi kağıdı burada kalsın
Mutluluk gibi şiirlerimde yarım kalsın
Bırakın sazımın telleri kopuk çalsın
O yâre yazdığım türkülerden bile vazgeçtim

Yolcuyum giderim gittiğim yollar ırak
Döneceğim aslıma, gideceğimse son durak
Beşerin akıbeti nedir ki ? bir avuç toprak
Âlemi cihanda kalmaktan bile vazgeçtim

Tatlı bir seda bıraksın ardımdan gidişim
Dostlar beni hatırlayıp yâd etsin
Kul Ersoy bir garip kuldu göçtü densin
Mezarım başındaki taştan bile vazgeçtim...
                                           Kul Ersoy
                                        18/07/2017