Bir yıldız daha kaydı evrenden.
Kainatta koca bir boşluk,
Giden gidene gönül postundan.
Yıldızlar gibi uzak düşüyor her giden.
Gönül dediğin koca bir evren.
Ah azizim...
Tutulur mu elde gitmek isteyen.

Vakti gelen düşüyor dalından.
Kim bilir bekliyordu kaç zaman,
Çıkmak için ruhundaki çıkmazdan.
Gitmek isteyene binbir bahane,
Yağmur, fırtına, küçük bir meltem.
Ah azizim...
Her gün bahar olsa ne gelir elden

Kibir; nefiste amansız bir neşter,
Kaç gönülde sevgiyi günahsız keser.
Yıkılmış enkaz, üstünde bir nefret,
Öfke dediğin dudakta bal şerbet,
Her yudum; zehir, zemheri, kıyamet.
Ah azizim...
Bilmiyor ki taşıdığı kuru bir ceset.

Fazla takılma azizim,
Dünya ne yuvarlak, ne de düzdür.
Herşey senin bakışında şekillenir.
Neye, nereden, nasıl baktığındır aslolan.
Güzel bakan, güzel görür.
Ah azizim...
Gönlü kör olanın, gözü görmez olur.
Vesselâm...
                                          Kul Ersoy
                                        08/04/2022