Çağına değil insanına küstüm dünyanın

Şimdi daha çok eğilmek lazım
Daha çok emek ve çaba
Kaba saba
Ne varsa yerden alıp kenara almak adına

Çember daraldı
Dış açıların toplamı iç acıların canına okuyalı
Ne can veren canının
Ne de kalan kanının farkında
Canına yandığımın

Keçeyi suya atmış ara nesil
"Yan gel yat osman bir dönüm bostan" faslı da yok artık
Ya iş başa düşerse
Ya gitmeliysek buralardan
Bir daha hiç dönmemek üzere

Ekmek için toprak yeşertmek için tohum yok
Suni olan ne varsa revaçta bitki hayvan insan
Bir birini yiyor virüs mikrop salgın
Kalabalıklar uzuyor bi yerlere dalgın dalgın

Yangında unutulanlar ilk yardımda en öndeler
Yıllar yılı gün görmediler süründüler
Epey bi zaman sonra yeniden döndüler
Lâkin geçmişti iş işten iş aştan aş baştan
Aleve dönemeden kül olup söndüler
Sağken bilinmedi kadr i kıymet ölünce bilindiler

Şimdi;
Onca söz onca kalem onca dil sussun
Herkes ne var ne yok iiice bi kussun
Temizlensin ana arterleri insanlığın durulsun
Hak hukuk adâlet yeniden kurulsun

Yoksa sağımız ölüm solumuz yıkım
Tufana kalmaz sonumuz felâket
Ecel hak hesap mutlak âhiret var elbet
Sabret dua et devam et...

Yunus Beypınar