Renkler

Ben maviden aldım süreğimi,
Susuyordu zaman yetisiz bir renge.
Kavuşmaktandı, ağzımız sözlerden esir.
Bağırdık en doyulmaz karanlığa.
Kırıntılı bir perde duman duman,
Açılıyor zamana bembeyaz örtü,
Kaldırıp atasım geliyor, üşüyorum.
Daha dolmadı çantama pembe düşler.

Ay tutulması

Çoğu kez uçurumda iki kişi...
Uşak’ta doyumsuz bir ayrılık...
Sen de biliyordun küskün şehir,
Vücudumun azabını ay tutulmasında.

Şehir asi bulutlarla örtüyordu kalbimi,
Bu ne telaştır kaldırımlardan öte?
Bak, gözler bile karanlıkta kaybolmuş,
Şimdi elimde bir ip, çekiyorum tutulmaları,
Seni umutla bekliyor o görmediğim.

Veda

Gün ışımış kadere, ne fayda?
Nikotinli perdemizde buğulanmış anılar,
Doldurmada gece bayramını,
Karakıran sözünü tuttun,
Selo ve ben sana mecburuz.

Soğuk Lamba

Duvara susmuş sırtını ay lambası,
Bizim nikotin kokan şiirlerimiz şahdamarımızda,
Yeniden soluyoruz son kez yaşayacakmış gibi,
Ey gri örtüsü odamızın,
Bu gece odam odamla bir kez daha buluştu.
Dolunayda aklımızda elime düşen bir bardak çay,
Selo, yine balkonda seni karşıma çıkardı.

Görüngü Yeşerti

Göründü odamda yeşil bir sevda,
Ses yarıldı, dert uykuda, fidan pusuda,
Terk etmesin çingene gürültüm, hüzün abdalım,
Sazın teli saplanır aydınlıktan müzdarip,
Gurbet de eklenir evden kaçanlara,
Sevda bir fidana dert olmuş yeşil bir pencere,
Hey bu çaresizlik ki yine cebimden yoksun hayal.

Mutlu Kuşlar

Mutlu kuşlar gelecek mavi örtüsüyle,
Kırışık bir gökyüzü coşarcasına çığlık çığlığa
Gölgeler griye uzanırdı sorsam neden,
Ay dalı göğe uzanırdı, yıldız ilişti sonsuzluğa,
Kuşlar, gene kuşlar mı dersin, kuşa kanat takarken.
Başımda dönen bir girdap,
Ve karşımda kuşlar, ama karanlık silinmemiş.

Sanı 1

Çıkınca gördüm ki
Durum hiç de öyle değilmiş,
Sanılarım benim doğrummuş meğer,
Yüzüne baktım,
Sesinin şiddetini duydum,
Güneşe baktım,
Tavana asılı bir lambadan farksiz
Öyle yapmacık ve yalandı zaman.

SANI 2

Bir sabah uyandım,
Umutla, güneşle boyandım temizim oysa,
Bir sabahı diğerine bağladım,
İşte öyle bağlanamıyor insan,
Yüzüm ayrı,
Gönlüm ayrı,
Ayaklarım da yerle yapışık, durgun,
Bir sabah daha akşam çabuk oluverdi.

SANI 3

Çocuklar söyledi geçende,
- Bu babalar ne bilgili böyle!
Öyle ya bağırırken bile anlamlı,
Çiçek, sebepsiz uzarken dallarıyla,
Ay kovalarken dünyayı aynı gibiye benzer
Baktım ki anlamak gerekmiyormuş,
Biz de uzadık bir arpa kadar,
Bir ekmeği kovalarken bile nefes nefese,
Sorgusuz bir zaman işte, içinde babalar dünyası,
Verimsiz bir dal gibi, zamana yetişemeden güneşsiz, dalsız
Uzayıp gidiyoruz.