görmemiş bir göz ile
üryan ve beni yakan üçgen darlığını
okşayarak tutkunluğun zaferine gidiyorum



ten rengi bu şehrin karanlığına inat
ılık ve yalnız kıvrımlarında süzülerek
dokunduğum ve öptüğüm kızıllıkta



virajlı damar dan sıyrılarak
yeni bir uygarlık görüyorum
içinde



kırmızı kanın boşalan açı
iç nefeslerde ritimlerine ayak uydurarak
bir bir yalnızlıklarımı kapatarak


ılık ılık ve damla damla büyümek
tan ayazının üstünde dilim dilim doyarak
eklenerek uzun saçların kokulu gölgelerine



bir düşün iz gizeminde yaşamak
gözlerimde birleşen nehirlerin coşkusu
ruhumda ise benden büyük onun birleşimi


yaşamak birden bire
doyumsuz bir ilaç gibi dokunmak
hissetmek her bir huyunda ki üryan sesleri


hece gibi nefesten akan dudak izine
tutku gibi yarım ayın uykusuna eklenerek
bir gece gibi çıplak yalnızlıklarımı örterek


düşlemek parmak arası uçlarına
aklımla dokunarak yasamak kalın seslerde
üşüyen geceyi yalnız birleşerek ışıtmak




uçlarından emiyordum
o beyaz süt kokan tatlı kırmızılığı
ellerimde atan titremelerin kenarını



gidip geliyordum zaman
aka aka yanıyordu
vadinin pembe delikleri