Kuşluk vakti;
Sabah ezanı okunmadı henüz, ama sen!
Yine ayakta, yine hazırsın
O poyraza karşı dimdik, adam gibi durmaya!

Geminle;
Neler yaşadın?...adınıda “Sılam” koyduğun!
Heyyyy gidi yıllar heyyy!..
Soğuk demedin, ıslak demedin,
Okyanusa karşı boğulurken ama ölmeden...

Keskin bir bıçaktı kimi zaman esen rüzgar, ne karın yağışı belliydi, nede yağmurun, puslu gecelerde!
Dinmek bilmiyordu kimi zaman... o lanet olası fırtına!

Oh beeee!
Diye rahatlardın hep Kaptan! Güneşi ufkunda gördüğün zaman, okyanusu kaplayan, parıldayan ışığı... sarı, kırmızı... yanar dağ misali!

Kaptan!
Üç yıl oldun gideli... belki de dört...bana göre bir asır...!
Rotan daha nereye kadar gidecek;
ne zamana kadar o yaşlanmış yüzünde, derin çizgilerini saklayacaksın!?...

Gel artık!..
Kal bir vakit sılanda, hasretin dinsin... vuslat yıldönümü artık. Özletme kendini, özledik yeterince... Çağlayan şu yüreğimizde!

Bizde kavuşma vakti... ya sende?!... Kaptan!!!??