önce bir bulut kapadı güneşi /ve
karanlık sıyrıldı gökyüzünden
gecenin sessizliği vardı artık
takipçisi olduğum geceye dair silinen izler
sokak lambalarına kalkan tozlardan belli idi
yine buradaydın yalnızlığım
yine burada yine benimle

bugün beni hangi yıldıza çıkarıp
kuyruğun da nerelere götüreceksin
yıldızlara komşu ayda kelepçemi vuracak
yada ayı kör edip ışığını mı tutacaksın
habersizdim bilinmezliklerin den yine
habersizdim fakat! bir o kadar da çaresiz


gizem sanki geceye ant içmiş gibiydi
her gece bana kendini anlatacak diye
saatlerce bekleyişim boşuna idi
boşuna kırıyordum her defasın da yalnızlığın
anahtarını çevirirken / ve
açtığım her kilit de bir yenisi tersine çevrilir gibi

yürümekten bıktığım usandığım anlar
çıplak ayaklarım benden daha yürekli idi
bedenim yorgunluktan ne kadar bitkin düşerse düşsün
ruhum bir o kadar azimli ve istekli idi
karanlığı tanımaya

karanlığın her hali
aydınlığın tepelediği sarhoşluktan
konuşamaz halde olsa da
kaybedilen yaşamlara dair derin izleri sakladığını bilen gönül
bir umut diyip çıkar yola
gözlerin görmeden kulakların işitmeden sürüklenirsin peşi sıra
gizemli bir gece yürüyüşü
olsa da gidersin olmasa da
ve!
onu bulsan da gidersin bulmasan da

seni her defasın da böyle bir gecenin sabahın da
bulmak isteyen bu gözler
gizemli bir gece yürüyüşü nün ardından
hiç yaşamamış gibi karanlığı
yıldızların parlağına yabancı
gökyüzünün mavi şefkatine istekli ve özlemle

bu gün
yani şimdi
bu an
bulabilir mi dersin seni

bulurum inşallah…………………..

Uçuk…..