Cennet






gün gelip bizim eğreye de bayrak asılıkana
kına yakılacağdı sarı saçlarına
hepeziyin iki yannında da ayna
kepezinde "yedi irenk" Yedidağ Çiçekcisinden poçu
“tuğ”un allı-mavılı “tavıktüyü”
elinde pembe laylom “gelin gülü”
ben de kösele dabannı mes alca(ğı)dım sana
gelin ertesinde kekil kesilen saşlarını
ertesi ğün kestirip satmak mı asla!
ne gurşun, ne tosba gurusu,
ne iğde gıliği.. ne de nazar boncuğu
ne kendine ne bize hayrı olmadı ebemin
nere gidersek böbeklerimiz yanımızda
e(vi)mize ne ısdar, ne de halı dezgahı
bir de; çocuklarımıza ne seninkinnerin,
ne benimkinnerin adı
anam anasının adını goydu da n’oldu
“bi Allahın gulundan gabil” görmedi “Dudu”

bobam öykünüp ıradyonda türkü çağıran bi garıya
ezenine(n) üçer tefa seslendi gulaklarına
“ne demekse?” “Nejla” goymuştu böbe(ği)mizin adını
güccük gardaşıma ğöre de “cezla”
“püm ” dedi, “an-na, bob-ba” dedi.. “aga” dedi de..
"bosdi" deyemedi, tay-tay edemedi Nejla bebiş
zaten bi sonuraki böbeğe de “Gülcan” hazırdı
“Nejla-Dudu?” değmedi yaşına
anamca; “nazar” değmiş
sapsarı uzun saşlarına
parıl parıl gülen gözlerine
boğazı bıçık, bıngıldağı yara
"hakgaşlı somruk" verdim almadı
"çığrına çığrına uyudu” zavallı
anamgil ovada yolmada
ebem “bi ğurşun bile döküvermedi” nedense

ağşam garannığı godular geldiler Mereçe Mezerliğine
Köse Dede, Şaban Emmi, Hamıza,
bobamın guca(ğı)nda, namazla içinde
ertesi ğün zabahdan çelenden atladık agamına(n)
ölülerden gorka-gorka bulduk
taa öte başda bi Goca Çalının dibinde
daş çevrikledik gıranına!
bildiğimiz dovaları okuduk..
agam başka başga dovalar da okudu
ben hep “Elhem”!.. “emme ne fayda”
öte dünnada bizi garşılaycağmış
sabi-sübyan bi-günahsız olduğu uçu(n)
bizi cennete aldırca(ğ)mış..

gonçları gara yundan, anamın“beş şiş”ine ördüğü
güçcücük çorapları
bobamın darak nakışlı “baş yastığı”nın içinde
bi de anamın arada bi a(ğ)layalak öpdüğü
çapıdına(n) bağlı iki belik kınalı sarı saçı;
o yasdığın içinde kim bilir daha ne yadigerleri vardı Anamın
neleri kaldıysa içinde ukde!
benim; ne yundan başyasdığım oldu, ne yadigerim
ne çorabım, ne yesyeni papbam, ne potinim
muradım…; murattın, muradımdın ..
muradım? bitecik sen’din!
çocukluğumdun
oysa sen; şe’re gelin olma sevdalarındaydın
sen gelin oldun
ben elin!
?
canın sağ olsun!
..
ha Şükür emrine;
bin şükür neyeyse! de
hiç papbası, patiği olmadı kardeşimin..
benim de iskarpin!


BİTTİ