(1)

“- sülemen dedinizde
“şeerden köye bi öretmen geliii(r)bi de candarma
çoğ esgiden.. evel evelden bi de mültezim mi ne
köylü kendi halinde; sen ağa ben paşa”

haa.. o dedikleyin arada bi de YSE’nin ,
Toprak-Su’yun adamları
söz vahtında açılı derler ya;
ga(y)ri vakıt bu vakıt, bi öylen geçeni, ikindi önü
köylü milleti de(ğil) miyiz valla
bi iresmi cip, doç filen gördük müydü

“-nası olsa para isdemeycekler ya”
çoluk-çocuk demez, çokaşırız başlarına
tasıldar ossa çüşdüm bi beygirinen geli(r)
bu dağın başındahı köye
“-hoş geldiniz meendiz beyler” deye
tokalaşırız.. dizeleniriz annaçlarına
kimi de “-sefalar getirdiniz abe!” ne demeğise..
sanki köylü dayıraya vardığında
bunnarda köylüye bin temenna!

her birimiz; hepiciğiynen ayrı ayrı tokalaşırız
bir bir.. sonura “-meraba”, “meraba”, “meraba”
tam annaçlarında mevzilenir,
gözlerinin içine bakar, ağızlarına düşeriz valla
bal damlaycağmış gibi ağızlarına bakarız
onnar gederkene köylü teskere almışçasına sevinir

o ğün de gele-gele yeşil bi “amarkan doçu”ynan
Toprak-Su’yun adamları ğeldi Isparta’dan
herkeş dizelendi annaçlarına gavede
Allah ne verdiyse biz hepiciğine gene
ayrı ayrı m(üh)endiz mamelesi çekdik
sütre gerisine çekildik;

bi yandan da doç’u gonturol ediyoz
eşşeğ ölüsü ğibi, devasa
kendi aramızda bi müzevir dava; biz deyoz (V)
Hacıbenin Murat deyo “M”
“yannışlığınan ters basmışlardır”
“arka gapaa ters dakmışlardır”
sırf muhalefet olsun deye ha!
bin dereden su getiriyo “mee bizimolan..
ben İsdambolda çok gördüm bu doç’dan
Bayrampaşaya yokarı dırmanırkana
bana mısın demeyo valla
her şeyi bilir evelallah bizim enişde
bi de ters “pe” var, emme bu harf de “me!”
“eyi ki bi enişdeniz var İsdambolda”
“-hökela”
Bayrampaşadan başka da bildiği yok valla