1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
598
Okunma
Bir köşe seçtim kendime,
Herkesten uzak, şehrin en ücra yerinde.
Kocaman bir ağaç ve yağmur benimle birlikte.
Bu sefer kaçmak istemiyorum yağmurdan.
Bilirsin ben yağmuru sevmem,
Bi anda gelir,
İnsanları çaresiz bırakır.
Ama şimdi seviyorum.
Çünkü beni çaresiz bırakan yağmur değil,
Bak şimdi o var yanımda,
Sen gittin...
Beni çaresiz bırakıp gittin.
Gitmek...
İnan o kadar zor geliyor ki şunu yazmak,
Sanırım artık tek çare ,
Ağlamak.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz