0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
854
Okunma
yüksekten düşen vardı
romanlarımı bir adıma tükettim
sen yola gittiğinde
ahşaptan oyma sanılıyorlar derime desen veren çeliği
bilgeler çoğaldı
duvar vaiz
duvarı delerek ağır ağır kuş olmaya sürüsüne
gök benim değil ki
toprak silikonlar takıştırmış göğüslerine emzikliler
yağmur asmaca oynadık seninle
yol anne olmadan önce
kısa kısa karalayabiliyorum
varacağız giderse kahramanlık türkülerine
beyaz atların solistlerini mezarlar atıyor
daha kesip atmak adına
en yaşamcıl uzuvlarımızdan birini
analar problem karanlık çöktüğünde
yıldız terine sırtım üşümez ki
sabaha kirli uyanmak nasıl güzel günaha tövbe
biliyor yüreklerin susanları
diliminucunda oyalanan neydi o
onlarla bazı adem bazen omuzlar çökerten
metalaşan tanrılar kalabalığı
dudakların birliğine kalan ismin
.
5.0
100% (2)
