söyle bakalım Mürekkep nedir mucizen
Sayfalar ağaç dalları kalem şempazen
Sen kalemin içinden döküldükçe kağıda
Bir öküz gelir mısraları dağıta dağıta
Parktaki çocuklar gibi şenlenir harfler
Her kelama ağzını açmaz zarflar
Dağılırlar kimi tahterevalli kimi salıngaça
Kimi de izinsiz kaçar kırmacasına topaça
Bir bakarsın sıradalar Pamuk şekercide
bir bakarsın futbola geçmişler top kalecide
Sen takılma bunlara kalem ne diyorsan anlat
Kulaklarımızın pasını aldıktan sonra çınlat


Ne oldu sustun. Yoksa dilin mi tutuldu
Sendeki laflar nereye kaçtı da kurtuldu
Doğru ne yazacaksın ki derdin yok tasan
Tutamazdın dilini sende yazar olsan
Boşver zaten yazana deli gözüyle bakıyorlar
doğru odunları da aynı sobada yakıyorlar
En hafifi altın günlerinde dedikodun arşa varır
Köpek diye dokunmadığın it günü gelince ısırır
Aaa... filancanın oğlu da Şiir yazarmış fıfısfıs
Sırtındaki hançerlerden kahkaha duyarsın kıskıs
Dertsiz kahveler bile köpürmez hatırsızdır
Telveler fal çıkarmayacak kadar hayırsızdır
Çünkü artık herkesi s... ta...... denktir
Zulmün kendisi kavga edilecek ahenktir


Fenerle adam arardık artık aradığımız dert
Her köşe başında sofra kuran şeytan cömert
Ne kadar değerlenmiştir bulunmaz bir fiskesi
İyilikten fazla kötülüktür yaşamın şifresi
Keder yoktur Kader fabrikası grevde adeta
önce yıkılan artının eksiye duyduğu sevda
Bu duruşla durur İnsanlık ve zaman durur
Yaşam dert olur ve insanı yerden yere vurur
Vakit geçmez artık ölümsüzdür herkes
Sevinç yok olunca sevinemez aldığına nefes
Halk sokaklarda arar belasını karış karış
Medeniyet dediğin nane işte böyle bir yarış
İşte bu misalden dertlerimizi sevelim
gördüklerimizi dimağımızla emelim
Ne kadar çeksen de derttir seni adam yapan
Bu mısralar benden sayfalara kopan



Ölen ölür kalanlar gidenleri dert etmez
Sınırlarda yaşamak insanlığa yetmez
Böylece yok olur birdenbire sevinçler
Kaos kutsanır ve duaları unutur bilinçler
Kahkaha atanları anında hastaneye yatırırlar
Gülümseyenler çıldırıyor diye maaşını arttırırlar
Binlerce yıllık anlamlar bir gecede çöker
Kelimeler korkar ve sırlarını hemen döker
Şiirler Yazılar romanlarla dolar çöplükler
Engizisyonda yargılanıp yakılır sözlükler
İnsanlık durur gereksizdir artık üretim
Gazetelerde kutsanır yeni düzen yeni ritim
Ekonomi çöker aylaklık paraya çevrilir
İnsan insandan başka bir şeye evrilir
Çünkü bozulmuştur bir defa İnsanlığın motoru
Çok önemsiyorsun çizdiği bu dekoru
herkes mutsuzdur oysa olmalıydı tam tersi
Yaz çocuğum Oku evladım verdiği dersi