DÖNDÜM

Ben yanarak küle döndüm
Filizlendim güle döndüm
Yağmur idim sele döndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Rüzgar iken yele döndüm
Dün yakınken ele döndüm
Derli çalan tele döndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Yaz görmeden güze döndüm
Ben mangalda köz’e döndüm
Doğru sandım söze döndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Kopamadım öze döndüm
Sahte gülen yüze döndüm
Vefalı yım size döndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Dönme dolap döner durur
Gözler ağlar yaşlar kurur
Dost bildiğin sırttan vurur
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Öze döndüm, söze döndüm
Küle döndüm, güle döndüm
Sele döndüm, yele döndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Fazla dönme, başım döner
Köz mangalda elbet söner
Bana sen bir fikir öner
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Hayal kurup, geri döndüm
Değişmeyen eri gördüm
Yine aynı yeri gördüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Bükülmeyen dile döndüm
Uzanmayan ele döndüm
Yanar dağdım artık söndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Dönsen bile kucak açmaz
Ne yahlaşır, ne de kaçmaz
Yürek soğuk güller açmaz
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Döndüm, bir parantez açtım
Ayağımı buza bastım
Be hey zalim nedir kastın
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Saçım aktır, pir’e döndüm
Yüreğime neler gömdüm
Ben bin iken bir’e döndüm
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm

Niğmetullah dönüp durma
Sen kimseye tuzak kurma
Dönen lere tavır koyma
Gittim aynı yere döndüm
Ben kurumuş güle döndüm
26.01.2019 01:10

Şair yazar : Niğmetullah Şentürk
Niğde