yıldızlarım düşüyor
karanlığıma geceden birer birer
bağlıyor beni gözlerimde bir ışık denizi
yakamozların dünden sarhoş
yalpalıyor sensiz bütün umutlar



beni anlatacak neyim var
şiirlerden ve duygularımdan başka
acılarımı anlattım ara sıra martılara
düşlerim de yok dedim onlara
bir girdabın da çıkışı olmaz
nefesim de yok derinlere



beni bilir mi ?
toz kaldırdığım sokaklarım
kekik kokulu dağlarım
gelincik kokan yollarım
sizinle geçti en güzel anılarım

ben;

bir taşralıyım serhat boylarında
pamuk topladım
uçsuz bucaksız tarlalarında
gül koktum güller içinde
defne yapraklarından taç yaptım
bir nazlı kraliçeye
zeytin yapraklarını topladım barışa
ilk defa sevdim ela gözlümü
sokağımın esmer biricik kızını



büyük çileler çektim
büyük bedeller ödedim
hep yazdım duygularımı
hep anlattım acılarımı
içimde sakladım maral gözleri
ben taşralı çocuk
unutur mu hüzün veren Eylülü
okul yolunda
aşkınla ıslatan yağmurları



işte şimdi
yine doluyor göz yaşlarım
düşüyor derken bir iki damla
götürüyor beni hatıralar denizime
gidemem artık bir daha gerisine
hıçkırıklar var boğazımda
muhtacım aşk nefesine
bir eflatun
düşler ötesinden..

nerede ki ?