Onlarca kişimiz, otelde yandı
Tedbirler almadık, onlar da candı
Onlarında hayali, düşleri vardı
Canlarla canımız, yandı hemşerim

Aklımız sonradan, geliyor başa
Olanlar olunca, yakarış boşa
Ateşler içinde, tutulduk kışa
Bacımla, kardeşim, yanan hemşerim

Doğruyu yazarsın, yanlışa çeker
Tazecik gülleri, dibinden biçer
Pikniğe gidince, kendinden geçer
Çöpü ortalığa, atar hemşerim

Zabıtalar varıp, takibe geçmez
Atanı bulup ta, cezayı kesmez
Güzel vatanımın, derdine düşmez
Böyle geldi, böyle gitmez hemşerim

Sigara içenler, sokağa atar
Uyarsan sana, kafalar tutar
Ormanı, doğayı, zevk için yakar
Yakıp ta keyfine , bakar hemşerim

Atılan kutuyu bir de o teper
İçinde ne varsa etrafa saçar
Çöpleri toplamaz, çöpler le yaşar
Anlatsan anlamaz, kaşar hemşerim

Örnek ol herkese, sen güzel bacım
Bu vatan bizimdir, ondandır acım
Kirpiğim yanıyor, döküldü saçım
Sizlerden öğrenir, benim hemşerim

Doğamız yandıkça, dokunur tene
Biri belki anlar, anlat sen yine
Bizim yaptığımız, yakışmaz dine
Kendine gel artık, yeter hemşerim

Herkes kapısını, temiz tutar sa
Poşetle çöpünü, çöpe atarsa
Anlatanı dinler, sözü tutarsa
Her şey güzel olur, benim hemşerim

Niğmetullah der ki doğayı korun
Bilmezsen her şeyi, bilene sorun
Güzel bir şehir le, bir ülke kurun
Güzele layıksın, benim hemşerim
22.01.2025

Şair yazar Niğmetulla Şentürk Niğde