Aradan geçince tam çeyrek asır
Ne aşk, ne sevgi kırıntısı kaldı beyinde
Her tarafım çıban her tarafım nasır
Koskoca bir çınar oldu yüreğimde

Gelmesek de yanyana, süreç güzeldi
Her şey sanki bana, sana özeldi
Bazen dehlizlerde, bazen cennette gezdirdi
Hem acı, hem sevgi vardı her seferinde

Sen yaşadıkça hiç bitmedi umudum
Senin yanın dışında, asla olmadı yurdum
Gökte de yerde de hep yoluna koyuldum
Can simidim olarak kaldın hep ciğerimde

En zor anlarımda geçmişime sığındım
Hep o tertemiz hayallerimize daldım
Hayatım boyunca bu düşüncemle kaldım
Hayalinle yatıştım, her serzenişimde

O sımsıcak güneşimiz artık batmak üzere
Umutlar tükenince, çıkılmaz ki sefere
Oysa seni görmek için, gittim bütün yerlere
Halen ilk günkü gibi dipdirisin kalbimde

Hani deriz ya “can çıkmadan huy çıkmaz”
Sevgi, asla biten yakıtı yakmaz
Hiçbir şey sevginin yerine konulmaz
Hele ki her nesneyi sen diye gördüğümde

Ben hep böyle yaşadım, ister bil, ister bilme
Kalbimdesin hep benim, ister sil, ister silme
Her tarafındayım Dünyanın, ister gel ister gelme
İşte sende dalmışsın bu engin denizime

Bir gün ölsem de, yaşarım bu Dünyada
Samimi aşkları asla bırakmam darda
Ruhum sürekli gezer Dünyanın bağlarında
Dünyanın ölümüyle biter ve başlar Ahirette

Ey geçici, ey fani olan Dünya!
Biz gafil insanlar ne kadar bağlandık sana
Hap cazibene kandık, yedisinden bu yana
Nasip et ölümümüzü, istikamet üzere

Firkat olsa da, yaşadıklarımdan pişman değilim
Güzelliklerle birlikte yaşadım en büyük gerilim
Ben hep seninleyim, asla yalnız değilim
Hep böyle kalacağım, ruh kaldıkça bu tende

22.01.2020-Ankara