Hayatı anlamadan, yıllarım hitam buldu
Harcadığım zamanı, dolu saydım sonunda
Hiç kimseye sözüm yok, hep benim hatam oldu
Evet bu bir hataydı, fakat aydım sonunda

Boş hayaller ardında, yıllar yılı koşmuşum
Düş denizine dalmış, coşmuşum da coşmuşum
Dibi delik tas gibi, aslında pek boşmuşum
Durumum orta yerde, işte buydum sonunda

Yüce Rabbim beş vakit, namazı emrederken
Erteleyip durdum hep bugün yarındı derken
Verdiği nimetleri, şükür etmeden yerken
Haram helal demeden, yedim doydum sonunda

Beşerim ben şaşırdım, günah işleyen kulum
İlim meclislerine, uğramadı hiç yolum
Suç benimdir ben ettim, kendi özüme zulüm
Kusurlarımı başka, güne koydum sonunda

Bahşedilen bedene, sahip bile çıkmadım
Hep Şeytanı dinledim, hiç emrinden çıkmadım
Yanlışlardan dönmedim, kötü yoldan çıkmadım
Nadim olup söz versem, sözden caydım sonunda

Hayat böyle sürer mi, böylesine gayesiz
Köksüz ağaç misali, kara kuru meyvesiz
Allah’ım Ahirette, koyma beni çaresiz
Nefsime galip geldim, huzur duydum sonunda

Tefekkürle yununca, kalplerin en katısı
Yok olur kötülükler, yok olur şer çatısı
Kur’an derki açıktır, her an tövbe kapısı
Şükür O’na sığındım, O’na uydum sonunda…

06.01.2020 00.30 – İZMİR (2)
Ömer Sabri Kurşun