Hiç sormadım sana benden öncekileri;
Çünkü bilirim ki
Her erkek ilk olmak ister,
Her kadın da son sevgili.

Ama yine biliyoruz ki
Ne sen ilksin,
Ne de ben son sevgili.

Hayatlar başladı bir yerlerde,
Birbirimizden habersiz.
Sevinçler, acılar yaşandı alabildiğine.
Doğan güne farklı yerlerden baktık yıllarca,
Esen yelin bize bir gün kimi getireceğini bile düşünmeden.

Boşluklar vardı içimizdeki kuytu köşelerde.
Bilemeden yaşadık oraların sahibinin
Yüreğimize dokunacağını en uygun zamanda
Zamanın heybesinde yerimizin ayrıldığını,
Er ya da geç hüzünlerin şölene dönüşeceğini.

İlahi bir şey bu!
Hesapsız, kitapsız…
Yürekteki coşku alıp götürüyor benliklerimizi,
Seni bana, beni sana doğru
Seyir defterinde kayıt da düşülmemiş,
Bilmiyoruz hangi limana ne zaman varırız.
Ya da varır mıyız?

Deniz şakaya gelmez,
Dalgalar acımasızdır, alabora her an mümkün.
Sevda ne kadar büyükse,
Dalgalardan alacağı nasip de o denli olur.
Hani gemi batar da çöp batmaz ya
İşte onun gibi.

Bu deniz kim bilir ne aşıklar gördü,
Kim bilir ne büyük sevdalara tanık oldu.
Ama ketumdur, aşka saygısından olsa gerek.
Ser verir sır vermez!

Ben de bunu hissettiğim içindir ki

Hiç sormadım sana benden öncekileri;
Çünkü bilirim ki
Her erkek ilk olmak ister,
Her kadın da son sevgili.

Ama yine biliyoruz ki
Ne sen ilksin,
Ne de ben son sevgili!


Serap IRKÖRÜCÜ