PAYIMA DÜŞEN
Bir gizemli kutuydum ben eskiden
Kırdılar kilidimi sarı menteşeden
Hayellerim bir kucak dolusu pervane
Büküldü omuzlarım,buruk bir hikaye
Ya şimdi! payıma koyu bir yalnızlık düştü
Mısralarıma konuşan selvi revanın düştü
Gül kırmızıya, gönül fermana düştü
Hangi teselli avutur beni?
Verdiğim emekler, topyekün ummana düştü
Zarar mı? kârdamıyım bilmem!
Vefanın tohumları zindana düştü.
Bedenimde zamanın gölgesi şimdi.
Çocukluğum geçmişin koluna düştü
Çaresiz eyvahlar dilimde şimdi.
Bir gizemli kutuydum ben eskiden
Kırdılar kilidimi sarı menteşeden
Payıma koyu bir yalnızlık düştü.
Yollarıma sis, gözlerime  çiğ düştü
Zalime vuslat, bana hep hicran düştü
Güllere mor , bana yine kor düştü
Neyleyim dört mevsim gelirse gelsin!...
Bağlarıma hazan, sevgiler yaban
düştü
Saçıldı gözyaşlarım, yarına eyvahlar düştü
Payıma koyu bir yalnızlık düştü
ZEHRA YÜCEL(17.1.2020)