Lafı güzaf değil gerçektir sözüm
İnsana kıyana yazıklar olsun
Hakikat ilminden feyz alır özüm
Hep yanlış duyana yazıklar olsun

Varlık deryasında bir zerreyiz biz
Yoktur içimizde çözülemez giz
İnsan neden olsun, hep esrarengiz
Kin, nefret yayana yazıklar olsun

Gülü çevrelemiş kapkara diken
Dertlinin halinden anlar dert çeken
Bütün bu gerçekler ortada iken
Şeytana uyana yazıklar olsun

Harcıyor ömrünü başıboş gezip
Dizine vuruyor yaşamdan bezip
Güçlüyü koruyor, zayıfı ezip
Haramdan doyana yazıklar olsun

Şirin görünürler yakıp, yandırıp
Güzellik nasılsa onu andırıp
Türlü oyunlarla bizi kandırıp
İnsanı soyana yazıklar olsun

Sınır tanımadan gözü dönerek
Her nokta, köşeye bir bir sinerek
Yoksulun sırtına kolay binerek
Üstüne koyana yazıklar olsun

Dostelinin benzi sararıp solsa
Her yanı elemle acıyla dolsa
Bu yolun sonunda ölüm de olsa
Sözünden cayana yazıklar olsun