Ne zamanki başımı kaldırıp göğe baksam
Mutlak bir şiir düşer kuşların gölgesine
Öfkelerim kabarıp binlerce can da yaksam
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Hatır gönül demeden bu hayat yaşanır mı
Duygular kör topalken gözden yaş boşanır mı
Gerçeğinden kaçanlar böyle aşk kuşanır mı
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Hasretlikler içimde alev olur , kor olur
Sensizliğe katlanmak elbette çok zor olur
Sevgi beklediklerin bakarsın ki hor olur
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Gecenin ayazında gözler buğulanırken
Yürekteki güzellik bir bir ağulanırken
Yürek bu mutlak sızlar, tek sana sığınırken
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Ne zaman ki adını bir yıldıza eş tutsam
Uzaklaşıp gidene hep kızsam kaşım çatsam
Sensiz yalnızlığıma birazcık umut katsam
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Sabaha birlik çıkıp hep canhıraş kaynaşsak
Emsalsiz düşler kurup çocuk gibi oynaşsak
Her saniye yeniden , yeni baştan tanışsak
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Geceye gölgen düşmüş kör müdür, sağır mıdır
Seni sensiz yaşamak bu kadar ağır mıdır
Gelsin diye beklerim son sözün ‘’ çağır ‘’ mıdır
O an bir şiir düşer, kuşların gölgesine

Şafağı senle birlik kucaklasak olmaz mı
Günü saati gelmiş, aşk yüreğe dolmaz mı
Dosteli sana canken, can cananı bulmaz mı
O an bir şiir düşer kuşların gölgesine