3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
700
Okunma
Bir kuru dal sessizliğinde
bu havalar
oysa,
alevsiz ateşler sarmıştı kuru toprağı…
ve
ekmek torbasına karıncalar dadanmıştı…
Karanlıktan yoksun hürriyetler,
havadan
sudan konuşur olmuşlardı…
oysa,
yarınlar için
aydınlık
ve
güzellikler varken…
İnsanların çığlıkları boğuluyordu.
Açan tomurcukların çatlaklarında…
Ardından kurşunlar düşüyordu.
Yorumsuzca hayatın doyulmayan
güzelliklerine…
. . . .....
neden
neden
güzellikler varken
dünya kir pas içinde…
neden
neden
güneşli sabahlar varken
dünya karanlıklar içinde…
neden
neden
sevgi,aşk,meşk varken
dünya yangınlar içinde…
neden
neden
güzellikler varken
çocuklarımız yarınların derdinde…
10.01.2020 / Bayram köse
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz