11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1906
Okunma

birer birer,
acıtmamaya çalışarak,
kestiler
gövdemi toprağa mahkum eden
köklerimi
kanadıkça...
pansuman ettiler özgürlük düşleriyle
acıdıkça...
bir kuş kanadıyla melhem sürdüler üzerine
sonra
"özgürlük alyansı" takıp
dallarıma
"mutluluk" dilediler
oysa
ne ayaklarım vardı yol alacak
ne kanatlarım,
mavi semayla kucaklaşacak
ne yazık...
kuruyup gidince dallarım
yuvarlanıp gitti denizin dibine
alyansım