Zenginler kanal ile rantı kapmayı düşler;
Olmayan tarlalara umut ekmek derdimiz!
Adaletsiz ortamda karmakarışık işler;
Bir lokma ekmek için çile çekmek derdimiz!

Boğaza karşı kanal, harca tüm meblağını;
Böyle mi yakalarsın kaçırdığın çağını;
Toprağın altı oynak, üstü beton yığını;
İstanbul denen şehri yakıp yıkmak derdimiz!

Çoğu zaman aldandık, çok zaman kandırıldık(!)
Şehit haberleriyle yürekten yandırıldık;
Olmayacak düşlere lafla inandırıldık;
Bütün bu hayallere, safça bakmak derdimiz!

Biz refahtan vazgeçtik, doymak büyük lüksümüz;
Elektrik kesilir, gaza muhtaç lüksümüz;
Çakal sürüleriyle bitmeyecek dansımız;
Girdiğimiz uğraştan çabuk bıkmak derdimiz!

Halkın midesi açken onca yardımlar niye?
Benim şehitlerime mekan oldu Suriye(!)
Fakir ekmeği umut, ye babam ha bire ye(!)
Girdiğimiz bataktan sağlam çıkmak derdimiz!

Coşari der: Ne rantta, ne kanalda derdimiz;
Büyüklerin gördüğü ulvi hayal derdimiz(!)
Gerçekler can yakarken sanki sanal derdimiz;
Sofraya koyacağım helal ekmek derdimiz!

İbrahim COŞAR