1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
516
Okunma
Kopardılar beni
Ruhuma giydirdiğim bedenimden
Bambaşka elbiseler giydirdiler
Ellerimi uzattıkça bileklerimi kanla revana hapsettiler
Gözlerimle baktıkça
Gözlerime karalar çektiler
Çiçekler açtırmak istedikçe
Köklerimi zehirle suladılar
Kopardılar beni hayat sahnesinden
Kapattılar perdeyi
Başka oyun da yazdırmadılar
Küle döndürdüler hayallerimle ördüğüm urganımı
Umutla büyüttüğüm gönül bahçeme zehirleri saldılar
Hangi yöne baksam önüme setler çektiler
Güneşden aşılanırım diye
Güneşimi de söndürdüler
Canıma can katan kalemimi de aldılar elimden
Onu da çok gördüler
Şimdi bir başıma öylece çaresiz iki büklüm
Son nefesimi bekler dururlar
5.0
100% (3)
Cevap Yaz