13
Yorum
30
Beğeni
0,0
Puan
840
Okunma

dünya eğmiş yorgun belini
iyiler bir tarafa
kötüler bir tarafa
yığılmış da sanki
altında kalmış sevgi
parmağını uzatıp
gösteremez gerçeği
sen de sessizsin
ey gür sesim
bir uçtan bir uca ulaşamazsın
beyaz kanatlı çiçeklerin vardı hani
dağ altında kalmayan
beyaz rüyaların vardı
çocuklar gibi doğru yürüyen
koşan adımların vardı
başka sesler de yerinde değil
yetmiyor güvercinlerin uçup konduğu
yerlerde usun kilitli insan
ne geçiyor eline
öldürdüğünde
daha düşleri olgunlaşmamış birini
gülüşü yerini bulmadan daha
olgun meyvesi saçılıyor önüne
acılarının
dik tut başını dünya
say ki; çocuklar kaldırıyor seni
başları üstüne
daha yakınlaşıyorsun güneşe
esmiyor savaş rüzgârları
müjdeli haberler veriyorsun
’savaşlar öldü’ yazıyor
gazeteler...
22. 12. 2019 Nazik Gülünay