Sözcükler yalın ayak,
Aşk ise kıyamda bir rubai.
Esintiden dönüşen maviye
Bir sekant, bir asır…
Müptelası olduğum aşk
Kazıdığım her satır
İçimde emsalsiz bir masal
Sevecen yüreğin nefsinde kor acılar
Sancılı mevsim
Elini koy, dediğim her zerre
Gönül bağında kekremsi mazi
Belki de geviş getiren sanrılı her hece.

Lacivert nispet ederken maviye…
Ah, azizim;
Sanır mısın ki;
İçimden gelen bunca duygu
Derdest varlığımdan sana uzanan
Her yıldız
Gönül gözümde köpüren
Nispet yapar mı durduk yerde geceye?

Bir lahit ise yazdığıma binaen
Bir sabık düşse yandığımın meali
Şiirimsi bir tat kalır da kalır geride
Ve üşüşen yüreğime soluk rengi mahzunluğumun;
Mahmur reçinesinde ömrün
Dokunaklı ya da değil
Ne ise kardığı yüreğin.

Sezilerim, azizim…
Ben ki sefil bir azize
Ömre hitap eden her düşünce
Kavururken gün ve gece
Rahminde atlas yorganın
Bil mukabil, dercesine
Nüfus eden tinime
Rencide edilesi her şarkıda saklıyım…

Göğün kanatlarına konsam da
Uçmadığıma şahit sanma hani:
Ne pervasız bir kuşum
Ne de pervazına konduğum omzundaki direnç
Kırılırken içimde
Minnet etmediğim sair gölge.

Ben ki;
Sığındığım göğsüne yaman dağların
Ve sen ki;
Yaralı mizacımla tarafınca sınandığım
Şimdi şevkle uyanır içimdeki ebabil
Sonrama armağan ettiğim
Cinasla yüklü bir şiir
Tebessümün de eşiğinde aciz benliğim
Ne de olsa öykünmüştüm ben mutlu bir hikâyeye.

İşin özü şu ki, azizim:
Özrümle ve hatamla sev beni.
Düşen dudaklarından her altın hecenin
Ben ki kızıl mahsulüm
Sefil bir yolcuyum da bazı bazı
Islandığım hangi duraksa
Kıyıma uğradığım
Mermer mezar başlığımla
Ölmeden sana tutunduğum.

Göğün dokusunda saklı bak yüreğim:
Sevdanın da penceresi okuduğum
Her hutbede
Anarken ismini
Bil de saklı tuttuğumu seni
Hem dua mı kaldı yürekten eksik etmediğim?
Ayan beyan aşka kefilim
Evrende sağalttığım her düş
Sönük bir düşüşün de muadiliyim.

Pimimi çoktan çekti ölü kuşlar;
Mabedimde sürüklendim sürükleneli
Ne zaman ki şiir olmaya ant içtim
Nezdinde kürediğim her dizeydi hani
Aşkla sabrı katık ettiğim.

Dokunulmazlığım dünden;
Vefamsa soyumdan:
Aşka tutkun ve tutuklu
Yandığım kadar şiirlere mezeyim:
Kurşun ağırlığında olsa da yorgunluğum
Kukumav kuşlarından mustarip
Bir sefil serçeyim
Aşkın indinde
Uçmayı bile beceremediğim müspet
Aşkla ayrışan yüreğimde saklı metanet
Kindar neslin uzağında duru bir heceyim
Gülümsediğim kadar da müptelası olduğum
Acıların sönmemiş ferinde saklı dualarım.

Unutmadığım aşikâr
Sevmediğin de yalan değil hani:
Eksik etmediğim hangi mizansen de
İzin verseler de çıksam şu yokuşu:
Ya, sonrası mı?
Allah kerim, be azizim:
Varlığıma nispet yapan hoyrat rüzgârın nazarında
Düşsem de gözünden lahza lahza.