Yaşamla ölüm arası
Bir tek nefestir şurası
Her canlı ölümü tadar
Gelirse günü sırası

Övünme Adem evladı
Kibirdir övgünün adı
Zengin,fakir,kara,beyaz
Yaradandır aynı kadı

Seni vuran beni yıkar
Dostun derdi dostu yakar
Kendini kıymetli bilme
Herkesten aynı kan akar

Aşk adamı deli eder
El alem divanesin der
Meftun olmak kolay değil
Meftun olan bedel öder

O dünya bildiğin hane
Seni tutar bir kaç sene
Misafirliğin bitince
Göçeceksin gerçek yöne

İster olsun yatın katın
İster al cihanı satın
Son durağın kara toprak
Kiralıktır o hayatın

Fanilik için üzülme
Kula kullukla büzülme
İnsan oğlu dokuz aylık
Kimseye karşı ezilme

İyi kulan şu dergahı
Alma yetim mazlum ahı
Sonsuza dek afı yoktur
Sorulur senden günahı

Oğlun kızın hepsi yalan
Demiyesin falan filan
Makbere gise bedenin
Malın mülkün olur talan

Kılıçel’im bunu derim
Helal aşım alın terim
Ölüm hak takdir Allah’ın
Gün gelir bende giderim

Mehmet Kılıçel