Sen gibi

O’da bir annenin yavrusuydu
Kaybetmek elbette korkusuydu
Uçurtması süzülürdü yükseklerden
Bulutlara emsal uçardı
Çiçek açardı umutları
Diktiği gül ağacı renk renk çiçek açardı
Ciğerparesiydi birilerinin
Can dostuydu sokak kedilerinin
Taş zeminde yatan hayvana kaygılanırdı
Sokağa girende köpekler ayağına dolanırdı
Şimdi yatıyor boylu boyunca yol kenarında
Tükenmiş umutları kalmamış yarında
Yanından gelip geçiyor üç beş kişi
Baksalar da görmüyorlar bu kara kışı...
Muhtar emmi giyinmiş kıran tuvalet
Beklediği makamdan davet almış nihayet
Öğretmen yeni çıkmış son dersten
Özel ders teklifi gelmiş bilmediği adresten
İmam koyu sohbette caminin çaylığında
Gözü zamlı gelecek bu ayki aylığında
Hacı emmi ümre düşünde bilmem kaçıncı defa
İnanmıyor asla açım denilen lafa
Güne giden teyzeler geçiyor yanından nitekim
Kiminin kızı doktor kiminin oğlu hakim
Hiç kimse bakmıyor dönüpte ondan yana
Gelmiyor akıllara ona da yanar bir ana
Ölüm zor yolculuk gidersen dönemezsin
Yanmıyorsan yoksula insansın denemezsin

Avni Yeğin...21/12/2019