Sayılı günlerin sona yaklaştı
Neye kandın, neler gördün de hele
Umutların kaç senedir bekleşti?
Çaren var mı, nedir derdin de hele

Yanaştın mı hayalleri yorguna?
El oldun mu umutları sürgüne?
Merhaba deyince her doğan güne
Kimlerle yarışa girdin de hele

Gün doğup, batarken, varlığın sır mı?
Kâinat düşüne geniş mi, dar mı?
Sılayı rahimden haberin var mı?
İstanbul mu, Van mı yurdun de hele?

Kolladın mı kolun, dalın olanı?
Saydın mı ensesi kalın olanı?
Götürürken eller, elin olanı
Kaç vurguna kafa yordun de hele

Harcadın mı yoksa ömrü lak lakta?
Onurunla yürüdün mü sokakta?
Hissettin mi acıları şakakta?
Kaç zalime kalem kırdın de hele

Sürmeyince düzen yerli yerince
Olanları gözlerinle görünce
Ahalinin işi sarpa sarınca
Hâl yolunu kime sordun de hele

Beşikten mezara okurken ilim
Açıldı mı kutu, oldun mu âlim?
Yoksa boşuna mı eyledin talim?
Kaç esere mühür vurdun de hele

Dostun muydu benlikleri semizler?
Düşman mıydı sana kalbi temizler?
Vicdanını sızlattı mı acizler?
Kaç yaraya merhem sürdün de hele

Serçe miydin, daldan dala konmayan?
Depremlerin var mı, şoku dinmeyen?
Can evinde ömür boyu sönmeyen
Kaç yangına meydan verdin de hele?

Alacağın var mı nefretten, kinden?
Cana can vereni, sevdin mi candan?
Güven Delibal’a, sır çıkmaz ondan
Kaç gönüle bağdaş kurdun de hele?

DELİBAL - Celil ÇINKIR