Ey mazlumun diyarı, gök bayrağın ocağı
Bağrında Kızıl Ordu yapayalnız Türkistan
Zindanların dopdolu gözler görmez şafağı
Soykırımı anlatır hangi dilde tercuman
Vahşet ki, boyutları günden güne artıyor
Yetimdeki çığlıklar asumanı yırtıyor


Ata yurdum, öz yurdum Uygur-Türkün kalesi
Baltalanmış kültürün yıkık minarelerin
Çinlinin vahşi yüzü palazlanmış hilesi
Vicdan suça bulaşmış, kan akar derelerin
Toplama kamplarında hunharca kıyar cana
Toplanıp uyanalım! Ders verelim çiyana


Yetmiş seneden beri süren Çin Mezalimi
Öz yurdundan insanı haince koparıyor
Aileler dağılmış herkes yaşar elemi
Ağlarken bebeleri toprak ana sarıyor
Zalimin kucağında solar binlerce kurban
Kurbanlar can verirken dayan sen de; Türkistan


Bahar açmayan yerde sırtlanlar var insafsız
Her evde çinli erkek soysuzluğun peşinde
Urumçine aç sefil kalmış dükkân esnafsız
Midesi bulananın öfke yatar döşünde
Vahşete dünya sessiz, saf belli taraf belli
Belli ki Alp Arslanlar bekliyor Turan eli


Şerefli tarihinden susar Tanrı Dağları
Yürekler mahşer yeri Allah diyen kalp taşkın
Atlı var zihinlerde koşar vadi bağları
Hürriyet destanında düşman şeytandan azgın
Olsa da barikatı yaracaktır inşallah
Bir sabah özgürlüğü görecektir İnşallah.


Nezahat YILDIZ KAYA