3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
264
Okunma
günkara
‘yüz kara gökyüzü kara yürekler kara’
hüzün perde perde aralanıyor Soma’da
bir kavganın
ekmek kavgasının son günü
ağaran gün bile karanlık artık
görünenin aksine
bu kara yüzler temiz, gözler aydınlık
düşer acı
kimi eş kimi kardeş kimi evlat
kimi sevgilinin yüreğine
helalinden kazanılan en sıcak ekmeği
taşıyan canlar, babalar ve oğullar
yanan sadece sevenleriniz değil
yaktınız bizleri de
bu soluk kesen bir dramdır
güneşin bile ışıtamadığı bir gün daha yaşadık
o dağın başında yaşanan acılar
madencimizin gerçeği
acılarsa paydamız hepimizin
Vildan Poyraz Coşkun
14.05.2014
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz