Medet Ey Medet

Gözüne sürdüğün hikmetli boya,
Kötüye kör eder, bakar olursan.
Diline vurduğun, sükût-u hâyâ
Ateşi söndürür, yakar olursan.

Tedbiri halk etmiş, Yüce Yaradan,
Korusun cerâhat, fitne, yaradan.
Tamunun perdesi kalkar aradan,
Tevekkül, tedbirden, çıkar olursan.

Söylemek dilersen, uzunca bir sus,
Herkesin kaderi kendine mahsus…
Hüküm ve ön yargı, şeytanî kabus
Kulun kusuruna takar olursan…

Her ne kusur gördün, kapat gözünü
Sakın ha! Söyleme, o ilk sözünü!
Kirletir, yorulur, üzer özünü,
Öfkeyle ayağa kalkar olursan.

Kalp gözden kirlenir, kulaktan, dilden,
Nefsinden yüz çevir, o ham cahilden.
Hüsn-ü zannı doldur, nurî zembilden,
Yok eder fitneyi, eker olursan.

Sabır bir ziyadır güneş misali,
Kimsenin dünyada yoktur emsali…
Sabırla karşıla, türlü ahvâli,
Hayra ulaştırır, korkar olursan.

Affeyle, bağışla, merhamet eyle,
Kin, nefret, hasede nihayet eyle,
Mümin kardeşlere selamet eyle,
Kibirli, vefasız kokar olursan.

Beyâzî’m reçete Kur’an ve sünnet
Gündüz gece dile O’ndan hidayet.
Medet medet medet, medet ey medet
Dünyayla, ahreti yıkar olursan….

Beyâzî
12.12.2019 21:06