Arardı ellerim ellerini, sıcaktı ve içten
Feyz alır, bulurduk neşemizi yüzdeki gülüşten
Başlardık güne yine mutlu sabah olurken
Dostluk gibisi var mı, alınmaz parayla asla
Dostluklar hep böyledir, bitmezler hiç zamanla.

Paylaşmayı öğreniriz , onla ağlar, güleriz
Seviçlerimiz katlanır, umutlarda ortağız
En zorları gelse bile, yıkmaz ki dertler bizi
İşte tam da o anda, buluruz birbirimizi
Dostluk gibisi var mı, satılmaz ki pazarda
Dostluklar hep böyledir, yitmezler hiç zamanla.

Ne zaman yoksa yanımda, kaldım daima yoksun
İsterim ki dostlarım, hep yanımda bulunsun
Sen de bulduysan bir dost, sıkı tut ve bırakma
Kaybet malını, paranı, dostunuysa sakın ha…
Dostluk gibisi var mı, o bir gönül ilâcı
Dostluklar hep böyledir, sanki peri masalı.

Diyeceğim odur ki, sevin dostlarınızı
Aramasa da onlar, siz arayın onları
Gönüller aşar elbet, uzun tozlu yolları
Dostluk gibisi var mı, en değerli hazine
Ne mutludur bence de dost kıymeti bilene.
Oğuzhan KÜLTE