BU GECE
Bir şehir düşünün kalabalık
Sokak lambaları ışıl ışıl
Her taraf cıvıl cıvıl ve aydınlık
Ne gariptir’ki bu gece
Caddeler sokaklar bomboş
Boş caddelerde bir ben varım
Birde caddelere sığmayan yalnızlığım.

Belliyki insanlar derin uykularında
Bir benmiyim koca şehirde
Uykusuzluğun girdabında
Ne yapayım yorgun olsada bedenim
Uykularım haram olmuş bu gece
Bu gece koca şehrin tüm sokakları benim
Dolaşacağım Caddeleri bir baştan bir başa
Her adımda bir kaç hüznümü
Bir kaç öfkemi kusacağım
Bu gece evet bu gece ben beni bulacağım.

Bir hayli yürümüşüm
Havada soğukmu ne bayağı üşümüşüm
Gökyüzü simsiyah gelinliğe bürünmüş
Bir gelin’ki kaşları çatık
Kaynanasına zehir zemberek kusacak
Yani anlayacağınız yağmur yağacak
Keşke bardaktan boşanırcasına yağsa
Geride bıraktığım tüm hüzünlerim
Yağmur sularıyla bir bilinmeze doğru aksa
Kimbilir belki iliklerime kadar ıslanacağım.

Ah Bekirem
Bu gece uykular haram sana
Yürüdüğün yolda bitmiş baksana
Kaç zamandır yürüdüysem artık
Sahile kordon boyuna çıkmışım
Denizde çok dertli anlaşılan
Tüm hışmıyla köpürüyor
Oda ben gibi Kimbilir neler düşünüyor
Bu gece Kimbilir kaç hüznü
Kaç yaşanmışlığı geride bıraktık
Efkardan Kimbilir kaç cigara yaktık
Gece dirensede sabaha vardık
Ve Kimbilir kaç gün kaç gece
Daha uykusuz kalacağım.
Şiir Bekir Yıldırım