TEKNOLOJİNİN ESİRİ OLMUŞUZ
Teknoloji denen illet
Öyle hayatımıza girmiş
Adeta beynimize benliğimize
İnsanlığımıza hükmetmiş
Tutkunu esiri olmuş tüm millet
Küçücük çocukta bile kalmamış zillet
Yediden yetmişe
Teknolojinin esiri olmuşuz.

Bir zamanlar
Tüplü siyah beyaz televizyonlar
Radyo teyip kasetçalarlar vardı
Taş plak çalan pikaplar vardı
Ankisörlü telefonlar
İrili ufaklı jetonlarımız vardı
İnsanlar dünyaya siyah beyaz bakardı
Yoksulluk sefalet varmış kim takardı
Saf temiz halleriyle mutlulardı.

Zaman değişti döndü devran
Siyah beyaz televizyonlar
Yerini renkli televizyonlara
Ankisörlü telefonlar
Tuşlu telefonlara bıraktı
Teknoloji değiştikçe
İnsanlarda hızla değişti
Mutlulukları hayalleri
Dünya bakışları değişti
O küçücük mutluluklar
Teknolojiyle büyüdü perçinleşti

Televizyonlar plazma
Telefonlar dokunmatik
Ve akıllımı akıllı oldu
Dünya küçüldü küçüldü
Bir Alette cebimize konuldu
Bu renkli Cavcavlı aletlerin
İnsanlar iyice bağımlısı oldu
Bir tane yetmedi üçer beşer aldık
İnsanlarla yüzyüze göz göze
Muhabbeti hepten kopardık
Bir sürü sosyal medya hesapları açtık
Sosyal medya üzeri
Dertleştik ağlaştık
Birbirimize gidip gelmeleri bıraktık
Teknolojinin esiri olmuşuz.

Bekirem teknolojinin esiri olmuşuz
Her odamızda dev plazmalar
Bilgisayarlar tabletler leptoplar
Yediden yetmişe cebimizde
Son model akıllı telefonlar
Bizler değil teknoloji bizi satın almış
Bizi kendine kul köle etmiş
Aslında bir lokma bir hırka
Temel ihtiyacımız olan
Ama onlarla yetinmedik
Lokmamızda nefsimizde büyüdü
Ve ne yazık’ki insanlığımız küçüldü
Öz değerlerimizi unutmuşuz
Teknolojinin esiri olmuşuz.
Şiir"Bekir Yıldırım